DO-GA-NI ( SESSİZLİK )

DO-GA-NI / SESSİZLİK
( Yoo Gong,Yu-mi Jeong,Kim Hyeon-soo,Ji-yeong Kim, Jeong In-seo, Baek Seung-Hwan, Hye-jin Park )

Yazar Gong Ji-yung'un adlı eserine ve gerçek bir hikayeye dayanan film, Bir sağırlar okuluna atanan öğretmenin orada dönen gizli şiddet ve trajediyi dünyaya duyurmasına odaklanıyor. Evet odaklanıyor ama isminde de dediği gibi dünya o kadar kör ve sağır ki derin bir sessizliğe bürünüyor sanki.

Bu filmi izlerken bütün film boyunca hiç ses çıkaramıyorsunuz, ağlayamıyorsunuz sadece kafanızdan sorguluyorsunuz  ( hele bir mahkeme sahnesinde çok büyük bir haksızlık yapılırken sağır ve dilsizler seslerini çıkarmaya çalışırken, konuşabilen ve duyabilen insanlığın sessizliği sizi daha fazla sorgulamaya itiyor. ). Bizim payımız nedir bu dünyada ki sessizlikte ve lanet ediyorsunuz güçlünün güçsüzü ezdiği bu zorba düzene. Ama bu kadar isyan bu kadar dramda ağlayamıyorsunuz . Hala daha umutla dolu veya farkında olmayan o saf ve masum çocuklar için kahroluyorsunuz ve sonunda diyorsunuz ki her zaman gerçekler kazanmıyor veya doğrular gün yüzüne çıkmıyor. Yani gerçek dünya hüzün ile biten bir son ama bu hüzne rağmen umut ile geleceğe bakan çocuklar.

Tabi ki de filmde en büyük kahramanları çocuk oyuncular ve en çok yürekleri burkan intikamını alabilmek için kendi ölümüne de sebep olan çocuk. Kardeşine, kendine ve diğer arkadaşlarına yapılanlara herkes sessiz kalınca sessiz kalmayanlar da bir şey yapamayınca kendi sesini çıkardı ama büyük bir bedel de ödedi. Çocuk istismarların da yetersiz olan kanunlar insanı sinir ediyor. Son dönemde toplumumuz da da sık sık duyduğumuz çocuklara karşı yapılan tecavüz olayları ve sonrasında yaşanan hukuk dramını aklıma geldi hemen. Kendi ülkemiz adına da kendi adıma da yazık dedim asıl sağır ve dilsiz bizleriz sanırım sessizliğimiz ile birçok insanı sessizlik kuyusuna atıyoruz haberimiz yok.

FİLMDE EN ÇOK SEVDİĞİM SAHNELER 

Bu sahnede ki bir konuşma ve öğretmenin söylediği söz çok güzeldi. 'Dünyadaki en iyi ve en güzel şeyler görülemez hatta dokunulamaz bile kalpten hissedebilmeleri gerekir'.
  

ve filmin sonundaki söz çok güzel 

" Mücadele etmemizin sebebi dünyayı değiştirmek için değil. Dünyanın bizi değiştirmesine izin vermemek için..." 

bu sözün neden kullanıldığını düşündüğümde anlayabildim adamın kızı hasta ve paraya ihtiyacı vardı ama buna rağmen sessiz kalmadı kalamadı. Bir bölümde annesi öğretmene bu çocuklar senin kızından dahamı değerli diye soruyor. Evet belki her çocuk ailesi için en kıymetlidir ama başka insanlara yapılan haksızlıklara da susamazsınız insan doğruları ve vijdanın daki sesleri hiç bir şekilde değiştiremez veya bunun için mücadele eder. işte bu yüzden 

" Mücadele etmemizin sebebi dünyayı değiştirmek için değil. Dünyanın bizi değiştirmesine izin vermemek için..." aslında.